De decentralisatie van internet

Als je hebt gehoord van of bekend bent met Bitcoin, ben je getuige van die revolutie van decentralisatie van internet. Het internet dat we nu kennen, is niet het net dat we 10 jaar geleden kenden, en het is niet hetzelfde als het internet dat we het komende decennium zullen zien. Denk aan de dagelijkse activiteiten die op internet plaatsvinden: het delen van bestanden, het delen van foto's, het verzenden en ontvangen van geld en het samenwerken of opslaan van bestanden in een cloud. Dit is het gecentraliseerde internet dat we vandaag kennen, maar er broeit een technologie Super Storm en het zal het internetplatform volledig transformeren. Decentralisatie van internet is onvermijdelijk, en het is gewoon een machtswisseling: internetcontrole wordt weggenomen van de overheidsinstanties van de bureaucratie en het wordt in handen van de gebruikers gelegd.

Wie is verantwoordelijk voor het gecentraliseerde internet? Jij niet. Het zijn overheidsinstanties, banken, sociale netwerken en bureaucratische megagroepen. Zij zijn in wezen de poortwachters van het net. Alles wat wordt gedeeld, opgeslagen, gedownload, betaald en geüpload, gaat via de Gecentraliseerde Almachtige. Wat betekent dit voor internetgebruikers? Ten eerste betekent het dat niets echt veilig is of eigendom is. Als Google uitvalt, daalt het wereldwijde internetverkeer met bijna de helft. Dit systeem is zwak en gebrekkig, en onvermijdelijk vatbaar voor hebzucht, beveiligingsaanvallen en uitbuiting. Eerlijk gezegd, wanneer gebruikers op de 'gebruiksvoorwaarden' op een site klikken, weten ze niet wat het werkelijk inhoudt. De on-demand toegang waar we naar hunkeren stelt ons open voor afluisteren, inbraken en lekken.

De beweging om gebruikers controle over hun eigen gegevens te geven, is er een die veel programmeurs, hoogleraren in de rechten en iedereen die veiligheid en privacy belangrijk vindt, is om het internet te decentraliseren. Het proces van decentralisatie van internet maakt gebruikers 'zelf-hosts', uit de bestuurskamer en overheidsinstellingen en in de handen van de gebruikers.

Veel technologieën zullen bijdragen aan de overgang naar een gedecentraliseerd internet: peer-to-peer sociale netwerkmodellen; open source software-routers waarmee gemeenschappen hun eigen mesh-netwerken kunnen bouwen; mesh-netwerk-apps; kleine, draagbare computerapparatuur; Draadloos register; cryptogeld; cryptografie; peer-to-peer betalingen en uitleenbronnen; en online leerplatforms. Eigendom zal worden geverifieerd en correspondentie zal individueel worden bereikt. In plaats van grootschalige hackaanvallen kunnen '.bit'-domeinen en de informatie op de sites niet worden overgenomen door overheidsinstanties of criminelen; toegang wordt verleend of afgestaan door de eigenaar van de site.

Naar verwachting zullen in 2020 meer dan 50 miljard apparaten toegang krijgen tot internet, wat betekent dat data en privacy de meest kwetsbare slachtoffers zijn van het gecentraliseerde internet. Decentralisatie zal geconfronteerd worden met zware juridische, politieke, sociale en technologische uitdagingen. Met anonimiteit en controle als focus van de beweging, zal pushback overwinnen. Een van de meest wenselijke functies van decentralisatie kan ook de grootste hindernis zijn. Het is mogelijk dat aansprakelijkheid en aansprakelijkheid ook in het gedrang komen, omdat er meer illegale activiteiten plaatsvinden. Niettemin zullen privacy, eigendom, gegevensbescherming en innovatie het gedecentraliseerde internet een technologie voor de mensen houden.